Zelfkatheterisatie is een belangrijke risicofactor voor urineweginfecties in een neurogene blaas.¹ Bacteriën uit de onderste urinebuis kunnen rechtstreeks in de blaas worden gebracht en er is geen mechanische spoeling van de urethra, zoals die tijdens normale leging optreedt. ^2,3

Bovendien kunnen bacteriën in de urinewegen terechtkomen als gevolg van onhygiënische zelfkatheterisatie. Het gebruik van de no-touch kathetertechniek verlaagt het risico. Dit omvat het gebruik van een intermitterende katheter zonder aanraking van de katheter door de gebruiker, zoals een no-touch beschermhoes of een inbrengtip.^2,3

Klinisch bewijs

• Hoewel de gegevens zijn gebaseerd op slechts weinig patiënten en bacteriemetingen, suggereren klinische onderzoeken dat gebruik van een no-touch katheter verband houdt met een verlaging van 30% in bacteriurie en lage bacteriurie niveaus in het algemeen.^2-4
• Een ziekenhuisonderzoek maakte melding van een no-touch katheter en techniek met 35% minder infectie (urineweginfectie niet gedefinieerd) per ziekenhuisopname, in vergelijking met een retrospectieve, zeer verschillende controlegroep.⁵
• In een 2x2-weken durend crossover-onderzoek naar een nieuw no-touch beschermhoessysteem in vergelijking met een conventionele katheter werden vijf urineweginfecties gemeld. Er was geen informatie over in welke groep deze optraden.⁶
• In een Canadese enquête naar de praktijk van zelfkatheterisatie na dwarslaesie werd geen verschil gevonden in incidentie van urineweginfectie bij het wel of niet desinfecteren van katheters tijdens gebruik.⁷

Conclusie

Het positieve effect van katheterontwerp is controversieel; echter het huidige bewijs suggereert een voordeel bij het gebruik van hydrofiele katheters bij zelfkatheterisatie.⁷