Om de blaas volledig te legen bij gebruik van een traditionele 2-ogen katheter, moet de katheter worden geherpositioneerd. Er bestaat echter een risico op microtrauma aan de blaas bij het herpositioneren van de katheter.¹ Zowel de achtergebleven urine door onvolledige blaaslediging, als microtrauma vormen risico's voor het ontstaan van urineweginfecties.²

Van de 90% van de kathetergebruikers die hun katheter herpositioneren, ervaart 78% dat de urine weer begint te lopen. Dit betekent dat de blaas niet volledig leeg is bij de eerste stop van de urinestroom.³

Stroomstops maken het volledig legen van de blaas onzeker en complex:

• Onzeker omdat stroomstops een valse indicatie geven dat de blaas leeg is
• Complex omdat de gebruiker de katheter moet herpositioneren¹

Het belang van herpositionering wordt ook onderstreept in de klinische richtlijnen van de EAUN.⁴

“Als de urinestroom stopt, trek de katheter dan heel langzaam terug, in stappen van een centimeter. Als de urinestroom weer op gang komt tijdens het terugtrekken, stop dan met het terugtrekken en wacht tot de urinestraal weer gestopt is voordat u de katheter weer verder terugtrekt”.

- EAUN Guideline

Het afvoeren van urine tijdens katheterisatie creëert negatieve druk in de katheter. Hierdoor wordt het blaasslijmvlies in de oogjes van de katheter gezogen, waardoor deze geblokkeerd raken en de urinestroom stopt.1

Door de katheter opnieuw te positioneren, wordt het slijmvlies losgemaakt en kan de urinestroom doorgaan. Slijmvliesafzuiging kan microtrauma aan de blaaswand veroorzaken en de beschermende laag van de epitheelcellen aantasten.1 Een aangetaste blaaswand geeft bacteriën gemakkelijker toegang, waardoor het risico op UTI's toeneemt.5,6

Zicht vanuit de binnenkant van een traditionele 2-ogen katheter.